Subiektywny dizajn Oli

Urodziny mam dopiero za kilka dni i nadal czuję się związana z informacją, że mam 31 lat, jednak prezent dostałam już w zeszły piątek. Kilka dni wcześniej mąż powiedział mi, że jedziemy na Mazury. I tyle. Pomysł wydał mi się hmmm…niekonwencjonalny, biorac pod uwagę odległość, porę roku, aurę, temperturę i fakt rekordowej długości zalegania pokrywy śnieżnej, ale co tam. Niech się dzieje co chce.

Wyruszylismy wczesnym rankiem. Założyłam, że do Warszawy będzie klasycznie po polsku, a potem już lepiej – pięknie,biało, dziko…
(ostatni raz odwiedziłam Mazury śpiąc na siedzeniu pasażera auta mojej siostry i było to jakieś pięćset lat temu)

Dziko oczywiście nie było. Wręcz przeciwnie – zobaczcie, czym można dostać się na Mazury:

W końcu, po wszystkich podróżnych przygodach (nie zadążyłam niestety zrobić zdjęcia reklamie przydrożnego baru o wdzięcznie brzmiącej treści  „Dziś flaki”) dotarliśmy na miejsce. I…odlot.
(więcej…)

Mój prezent na trzydziestkę był nietypowy ( podkreślam, że nie było to wczoraj…). Marcin (wtedy jeszcze nie – mąż) zaprosił mnie do Portugalii. Najpierw spytał , gdzie chciałabym polecieć, na co – jak zawsze – odpowiedziałam „do Hiszpanii” (bo Hiszpanię kocham miłością wierną i odwzajemnioną). Najwidoczniej jednak Marcin uznał, że bliskie sąsiedztwo geograficzne jest zupełnie wystarczające :-) i wybrał Portugalię.

Pierwsza była Lizbona. Jak zwykle nie wiedziałam, jaki jest plan wyjazdu i gdzie będziemy mieszkać. I jak zwykle – zostałam miło zaskoczona.  Nasz hotel zlokalizowany był w centrum miasta i wyglądał tak:

(więcej…)